Το Αυτό του Stephen King

Καλησπέρα σας! Ελπίζω όλοι σας να είστε ακόμα διακοπές και αυτή η ανάρτηση να στοιβαχθεί στα αδιάβαστα. Δυστυχώς όμως, ξέρω πως αρκετοί από εσάς έχετε επιστρέψει στην άχαρη καθημερινότητα και επιπλέετε μεταξύ ζέστης και βαρεμάρας. Για τον λόγο αυτό διάλεξα ένα αρκετά διαφορετικό βιβλίο για την σημερινή παρουσίαση. Σε περίπτωση που δεν έχετε διαβάσει τον τίτλο, αναφέρομαι στο Αυτό του Stephen King.

Ο Stephen King γεννήθηκε το 1947 στο Πόρτλαντ των ΗΠΑ. Έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια, αλλά κατάφερε να βρει καταφύγιο στο γράψιμο ήδη από την ηλικία των εφτά του χρόνων. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο πανεπιστήμιο του Μέιν και άρχισε να εργάζεται ως καθηγητής αμέσως μετά. Οι πρώτες εκδοτικές του απόπειρες είχαν ως απώτερο σκοπό να βελτιώσουν την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του, αλλά απέβησαν άκαρπες. Η πρώτη μεγάλη συγγραφική επιτυχία έρχεται μερικά χρόνια μετά με την γνωστή «Κάρι» και έπειτα με την ακόμα πιο γνωστή «Λάμψη’. Ο King συνεχίζει να γράφει με ψευδώνυμα από φόβο μήπως αμαυρώσει την καλή εικόνα να έργων του, άδικα όμως. Διανύει την χρυσή εποχή του με πολλή όρεξη για γράψιμο, αλλά και για κατρακύλα.Εν συντομία, ο Stephen King έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική του ζωή. Έχοντας γράψει περισσότερα από 40 μυθιστορήματα και 200 διηγήματα κατέχει το τίτλο του Πατέρα του Τρόμου. Το Αυτό εκδόθηκε το 1986 και θεωρείτε ένα από τα αριστουργήματά του. Για να δούμε…

Από καταβολής κόσμου ένα σκοτεινό πλάσμα σεργιανάει στους υπονόμους του Ντέρι. Σκοτώνει παιδιά πάσης ηλικίας παντοιοτρόπως μέχρι που μια ομάδα εφτά εντεκάχρονων του βάζει τρικλοποδιά. Μην νομίζετε βέβαια ότι το καταφέρνει τόσο εύκολα όσο φαίνεται/διαβάζεται. Τα έξι αγόρια και το μοναδικό κορίτσι περνούν από σκοπέλους φοβερούς και τρομερούς, αλλά όλα αυτά μόνο σε έναν δρόμο του οδηγούν: να ενωθούν και να καταστρέψουν τους φόβους τους, Το φόβο τους. Είκοσι οχτώ χρόνια μετά το Αυτό ξαναχτυπάει και οι εφτά κολλητοί φίλοι καλούνται να γυρίσουν στην γενέτειρά τους και να το αντιμετωπίσουν. Ο καθένας από αυτούς έχει προχωρήσει στη ζωή του και έχει ξεχάσει, αλλά ένας εφιάλτης όπως Αυτό δεν ξεχνιέται τόσο εύκολα. Ούτε, βέβαια, και Το ίδιο ξεχνάει.

Χίλιες τριάντα εννιά σελίδες. Αν με ρωτήσετε, δεν ξέρω ούτε εγώ η ίδια πως πέρασαν. Η αλήθεια είναι όμως πως στην πλειονότητά τους κύλησαν ευχάριστα. Η υπόθεση είναι καλοδουλεμένη, αν και χωλαίνει σε αρκετά σημεία. Οι χαρακτήρες είναι άρτια αναπτυγμένοι και θεωρώ ότι είναι μακράν το πιο δυνατό σημείο του έργου. O King καταφέρνει μέσω των εφτά πρωταγωνιστών του να  ενώσει όσα απομονώνει η ίδια η κοινωνία. Αλλά μέχρι εκεί. Από εκεί και έπειτα αρχίζει η κατηφόρα του βιβλίου. Και όταν μιλάμε για χίλιες τριαντα εννιά σελίδες, μιλάμε -κακά τα ψέματα- για μεγάλη κατηφόρα.

Είναι αδιανόητο πως ένα από τα πιο φημισμένα βιβλία τρόμου της σύγχρονης λογοτεχνίας κυκλοφορεί σε τόσο πρόχειρη ελληνική μετάφραση. Δεν συνηθίζω να υπογραμμίζω τέτοιου είδους λάθη, γιατί δεν αποτελούν σφάλμα του ίδιου του συγγραφέα, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση το μετάφρασμα βλάπτει το συνολικό έργο και δεν γίνεται να μείνει ασχολίαστο. Αμέσως επόμενο μειονέκτημα του Αυτό είναι το μέγεθός του. Δεν έχω επίσης την πρόθεση «να εγκρίνω περικοπές», αλλά υπήρχαν σημεία των επι μέρους αφηγήσεων που ξέφευγαν σε τέτοιο σημείο όπου αναγνώστης δυσκολεύεται να επανενταχθεί στην κύρια αφήγηση. Τελευταίο και σημαντικότερο για το είδος του εν λόγω μυθιστορήματος, από ένα σημείο και μετά δεν αισθανόσουν τρόμο. Και πως να αιστανθείς εδώ που τα λέμε, αφού ανάμεσα σε χίλιες τριαντα εννιά σελίδες και ο ίδιος ο φόβος χάνεται.

Συνοπτικά, το Αυτό δεν είναι άσχημη επιλογή. Το συστήνω σε όσους έχουν την υπομονή και την θέληση να παραβλέψουν το τεράστιο όγκο και τα αρκετά του προβλήματα.