Λεσβία του Βαγγέλη Ραπτόπουλου

Ο συγγραφέας της ανατρεπτικής Λούλας, Βαγγέλης Ραπτόπουλος, επέστρεψε πριν μερικές μέρες με το νέο του μυθιστόρημα με τίτλο Λεσβία. Φυσικά, εμείς το διαβάσαμε και σας το προτείνουμε!

Η Λεσβία πραγματεύεται το χρονικό της σεξουαλικής ζωής μια νεαρής φοιτήτριας της Αγγλική Φιλολογίας, της Μελίνας. Η Μελίνα μπαίνοντας στην νέα σχολή της γνωρίζει και ερωτεύεται την συμφοιτήτρια της Βιβή. Η ανδρόγυνη και από χρόνια σταθερή στις σεξουαλικές της προτιμήσεις Βιβή δεν αργεί να ενωθεί με την Μελίνα και να συνάψουν μια έντονη και παθιασμένη σχέση. Την όμορφη αυτή ένωση των κοριτσιών έρχεται να αναστατώσει ένα τραγικό γεγονός στη ζωή της Μελίνας. Η μικρή κοπέλα πέφτει θύμα βιασμού με αποτέλεσμα να αναθεωρήσει τις μέχρι τότε απόψεις της γύρω από το ανδρικό φύλο. Με αρκετή υπομονή, αγάπη και στοργή τα δύο κορίτσια έρχονται ξανά κοντά και συνεχίζουν την σχέση τους μέχρι που ακόμα ένας σκόπελος εμφανίζεται στον δρόμο τους. Αυτή την φορά, η οικογένεια της Μελίνας μαθαίνει για τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις της και την αναγκάζει να τις διακόψει.

Ο Ραπτόπουλος αυτή την φορά δημιούργησε ένα δυνατό βιβλίο, βασισμένο σε ένα ιδιαίτερο ατομικά αλλά και κοινωνικά θέμα, αυτό της ομοφυλοφιλίας και τις σχέσεις των δύο φύλων. Η γραφή είναι απλή και άμεση, ενώ η γλώσσα καθημερινή και σκληρή σε κάποια σημεία. Η πλοκή ξεκινά δυνατά και καταλήγει κάπως ανόρεχτα θα έλεγα, αλλά για αυτό θα σας μιλήσω παρακάτω. Στα απείρως θετικά του βιβλίου τοποθετώ τον απόλυτα απορροφητικό χαρακτήρα του. Φανταστείτε ότι εγώ το τελείωσα μέσα σε λιγότερο από δύο ώρες και γενικά δεν θεωρούμαι και γρήγορο μπιστόλι στην ανάγνωση…

Για όσους έχουν διαβάσει την Λούλα: Η Λεσβία είναι γραμμένη στα πλαίσια του τρίτου μέρους της Λούλας. Από εδώ απουσιάζουν διαπαντώς τα ψυχαναλυτικά στοιχεία που δίχασαν τους αναγνώστες στην περίπτωση του παλαιότερου βιβλίου. Το μεγαλύτερο μέρος της Λεσβίας περιγράφει σεξουαλικές επαφές και έντονες ερωτικά ποτισμενες σκηνές Παρόλα αυτά, η Λεσβία δεν είναι μια νέα Λούλα! Και το τονίζω αυτό, γιατί όλοι μας ελπίζαμε σε μια updated έκδοση του κλασικού πια βιβλίου…

Συνολικά η Λεσβία μου άρεσε, όμως υπήρχαν κάποια σημεία του που τα βρήκα κάπως αδύναμα. Πρώτα από όλα, το τέλος. Όλες αυτές οι παθιασμένες περιγραφές και οι αναπάντεχες ανατροπές έγιναν για να έχει το βιβλίο ένα γλυκανάλατο τέλος; Έπειτα, δεν με άγγιξε τόσο ο τρόπος που παρουσιάζεται η σχέση των δύο κοριτσιών. Διαβάζοντας το βιβλίο δίνεται η εντύπωση ότι ο συγγραφέας αντιμετώπισε την ομοφυλόφιλη αυτή σχέση των δύο ηρωίδων τίμια και καθόλα ισότιμα με οποιαδήποτε άλλη ερωτική σχέση θα είχε πιθανώς σκαρφιστεί για τις σελίδες του έργου του. Παρόλα αυτά, η σχέση των δύο κοριτσιών έχει ενδόμοιχα μια νότα επιπολαιότητας. Το στοιχείο της ομοφυλοφιλίας, αν και καταλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος του έργου, αισθάνθηκα ότι λειτούργησε ως δεκανίκι του τέλους.

Εν κατακλείδι, το βιβλίο είναι ευκολοδιάβαστο και αδιαμφισβήτητα αξίζει να βρίσκεται στην βιβλιοθήκη σας. Το συστήνω σε όσους έχουν γερά στομάχια και αιχμηρή σκέψη. Τονίζω ξανά ότι δεν πρόκειται για την νέα Λούλα, αλλά για ένα δυναμικό μικρό ξαδερφακι της.