Χασάπης της Αλίνα Ρέγες

της Ηλέκτρας Αλεξάκη

Στο μικρό αφήγημα της Αλίνα Ρέγες αυτό που – πέρα από την φωτογραφία μιας γυμνής γυναίκας με υπόνοια ηδυπάθειας- μαγνητίζει το βλέμμα του αναγνώστη είναι ο μονολεκτικός τίτλος, με την μάλλον κακόηχη – στα ελληνικά- λέξη «Χασάπης». Όχι κρεοπώλης, που θα ήταν σαφώς η πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή, αλλά χασάπης. Πρόκειται για προοικονομία της εξιστόρησης που θα ακολουθήσει στις σελίδες του βιβλίου, μιας εξιστόρησης που θα γίνει με λόγο αιχμηρό, τολμηρό και σχεδόν σκαιό.

Μια νέα κοπέλα αφηγείται με άκρα ειλικρίνεια την περίοδο που πέρασε σε ένα χασάπικο ως εργαζόμενη. Ο ιδιοκτήτης, ένας μεγαλύτερός της άντρας, έγγαμος, καθόλου ελκυστικός σωματικά, στοχεύει με πάθος να συνευρεθεί με την υπάλληλό του. Μέσα στον χώρο όπου κυριαρχούν τα φρεσκοκομμένα κρέατα, -στα τσιγκέλια, στα ψυγεία ή στη βιτρίνα-, καθώς η μυρωδιά του ωμού κρέατος διαποτίζει τα πάντα και η νεκρή σάρκα των ζώων προς πώληση περιγράφεται φωτορεαλιστικά, ο χασάπης διενεργεί την σχεδόν αηδιαστική προσέγγισή του στη νεαρή.

Παρακολουθώντας ως αναγνώστες την τακτική του στο πρώτο μέρος του βιβλίου, βεβαιωνόμαστε ότι αυτή δεν βασίζεται σε τίποτε άλλο παρά στη διέγερση που θα προκαλέσουν οι λέξεις που χρησιμοποιεί. Περιγράφει σταδιακά στην υπάλληλό του το τι θα πράξει μαζί της, στοχεύοντας στο να ενεργοποιήσει τη φαντασία της με τους λεονταρισμούς, που -όπως υπόσχεται- θα τελέσει επί κλίνης. Την γλυκανάλατη πανουργία του στηρίζει ένας χείμαρρος από φράσεις, οι οποίες προκαλούν έντονες εικόνες διέγερσης στη νέα, υπερτονίζοντας την μελλοντική ηδονή που θα της δωρίσει.

Σε δεύτερο επίπεδο, ταυτόχρονα με την αφήγηση της καθημερινότητας στο χασάπικο, η Ρέγες βάζει την πρωταγωνίστριά της να απευθύνεται σε πρώτο πρόσωπο σε ένα «εσύ», που δεν είναι άλλος από τον νεαρό που εκείνη αγαπά. Καθώς η στενή πολιορκία εκ μέρους τού σεξουαλικά έμπειρου χασάπη κλιμακώνεται και εντείνεται, καθώς η κοπέλα τυλίγεται όλο και περισσότερο στα δίχτυα των λεκτικών διεγερτικών τεχνασμάτων του, αντιλαμβανόμαστε ότι μέσα της κυριαρχεί ένα παράπονο και μία απογοήτευση για τη στάση του νεαρού αγαπημένου της απέναντι στο σεξ και την προσφορά ηδονής. Έχοντας εισπράξει αδιαφορία που –ως Γυναίκα- έχει φυσικά ερμηνεύσει ως προσβολή απέναντί της και ως απαξίωσή της σεξουαλικής της οντότητας, αποφασίζει τελικά να παραδοθεί στον χασάπη, προκειμένου να δοκιμάσει τον κόσμο της ηδονής, που εκείνος της υπόσχεται καθημερινά. Το καλοκαίρι προχωρά, η ζέστη εκμαυλίζει τους ανθρώπους και μειώνει τις ηθικές αντοχές τους και η πρωταγωνίστρια- που φοιτά στη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά εργάζεται παροδικά στο κρεοπωλείο-, προσπαθεί να αιχμαλωτίσει με την Τέχνη τον Κόσμο, μα αυτός της ξεφεύγει.

Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου θα ακολουθήσουμε τη νέα κοπέλα στο σπίτι του χασάπη και θα παρασυρθούμε μέσα σε εικόνες που αγγίζουν τα όρια της πορνογραφίας. Η Ρέγες τολμά να περιγράψει τις σεξουαλικές συναντήσεις των δύο πρωταγωνιστών, χωρίς περιστροφές και επιτήδευση. Συχνά με λέξεις που αντ’ αυτών θα μπορούσαν να επιλεγούν πιο «ανώδυνα» συνώνυμα, κι όμως επιλέγονται οι πιο άσεμνες, θα ακολουθήσουμε τη νέα γυναίκα στη σεξουαλική της μύηση και στην εξερεύνηση της ηδονής, απομονωμένης από συναισθήματα, όπως ο Έρωτας και η Αγάπη. Η συνέχεια θα περιλαμβάνει κι άλλες ερωτικές περιπτύξεις με νέες γνωριμίες της και εικόνες που αγγίζουν τον υπερρεαλισμό, με αναφορά στον θάνατο, στην επιβίωση και στην ηδονή.

Γενικά το έργο περιλαμβάνει σε κάποια σημεία αποτρόπαιες εικόνες φτάνοντας στην ωμότητα, αλλά πάνω από όλα είναι μία πρό(σ)κληση καταβύθισης στη γυναικεία ψυχολογία, που εξασφαλίζεται μέσα από τον άρτιο εσωτερικό μονόλογο. Καθώς η αφήγηση κυλά και απρόβλεπτες παρομοιώσεις επιτίθενται μέσα από τις αράδες, ο αναγνώστης προβληματίζεται και αναζητά απαντήσεις σε ερωτήματα που κρύβονται κάτω από τις σκέψεις της αφηγήτριας.

Η σάρκα είναι δυσάρεστη ή μήπως ακόμη και αποτρόπαιη; Τελικά μήπως παίζει το ρόλο του οδηγού όλης μας της ύπαρξης; Πού εδράζεται το είναι μιας γυναίκας εκμηδενίζοντας εν τέλει τμήμα του σώματός της; Πώς είναι δυνατόν το αρσενικό να εκλαμβάνεται κάποιες στιγμές από το θηλυκό ως σωτήρας, ενώ ο οργασμός να ταυτίζεται με στιγμιαία επιστροφή της χάριτος; Μπορεί να συγχωρήσει μια γυναίκα έναν άντρα που την αρνήθηκε σαρκικά ή θα εκδικηθεί και τον ίδιο της τον εαυτό ενταφιάζοντας την Αγάπη, θυσιάζοντάς την στο βωμό της σωματικής και μόνο ηδονής, που θα της προσφερθεί από έναν, κάποιον, όποιον-διαθέσιμο;

Βιβλίο βραβευμένο στη Γαλλία, ο «Χασάπης», το πρώτο πόνημα της Ρέγες, είναι κάτι περισσότερο από τολμηρή Λογοτεχνία που πουλά πολλά αντίτυπα σε αναγνώστες, οι οποίοι επιθυμούν μια διεγερτική διαφυγή. Είναι μία πρόκληση στη θέαση του σεξ μέσα από τον πολύπλοκο ψυχισμό μιας Γυναίκας. Είναι μια αφορμή για αναζήτηση της δικής μας σχέσης με την Ηδονή και την παντοδυναμία της Ύλης.