Μπέκας είπε, Αστυνόμος Μπέκας ΙΙ

Ψάχνοντας στην βιβλιοθήκη μου για βιβλία του Γιάννη Μαρή δεν περίμενα να βρω τόσα. Τα περισσότερα τα είχα στο νησί, μιας που όπως και να το κάνουμε τα αστυνομικά τραβιούνται το καλοκαίρι, αλλά κατάφερα να βρω μερικά και στην κυρίως βάση. Πάμε να τα δούμε με την κρυφή ελπίδα ότι δεν θα χρειαστεί και τρίτο μέρος το αφιέρωμα!

Το Έγκλημα στο Κολωνάκι είναι η πρώτη δημοσιευμένη ιστορία του Γιάννη Μαρή στο περιοδικό Οικογένεια το 1953. Δημοσιεύτηκε σε εικονογραφημένες συνέχειες και αποτελεί το χαρακτηριστικότερο έργο του συγγραφέα από θέμα επιτυχίας και γραφής. Σε αυτό το βιβλίο ο Μαρής μας ξεναγεί στον καλό κόσμο της Αθήνας, από τον οποίο δεν ξεφεύγει σχεδόν ποτέ στα μυθιστορήματά του. Ο ζωγράφος Καρνέζης δέχεται ένα τηλεφώνημα αργά την νύχτα από τον φίλο του και χρηματιστή Φλωρά. Το επόμενο πρωί η καμαριέρα τον βρίσκει δολοφονημένο και άγρια παραμορφωμένο στο σπίτι του στο Κολωνάκι. Η λύση του στοιγερού αυτού εγκλήματος θεωρείται δεδομένη από την αστυνομία, αυτός που τηλεφώνησε είναι και ο δολοφόνος (αλίμονο!). Μόνο ο αστυνόμος Μπέκας υποψιάζεται πως κάτι συμβαίνει και έχει δίκαιο. Φίλος και βοηθός στη λύση του εγκλήματος είναι ο δημοσιογράφος Μακρής, ένα ακόμα αγαπημένο πρόσωπο στα βιβλία του Μαρή. Μαζί θα λύσουν την πρώτη αυτή υπόθεση και θα δημιουργήσουν μια νέα συγγραφική σχολή στα ελληνικά γράμματα.

Η δεύτερη αγαπημένη μου ιστορία του αστυνόμου Μπέκα είναι ο 13ος Επιβάτης. Ο Επιβάτης θεωρείται ένα από τα χαμένα έργα του συγγραφέα λόγω της μιας και μοναδικής του έκδοσης το 1962. Ευτυχώς, οι εκδόσεις Άγρα το επανέκδοσαν το 2012 μαζί με κάποια άλλα έργα του Μαρή. Τέσσερις θάνατοι, στην αρχή φαινομενικά τυχαίοι και μετά εξακριβωμένα σκόπιμοι, κάνουν τον Μπέκα να πονοκεφαλιάσει και τον Μαρή να τρίβει τα χέρια του. Μοναδικός σύνδεσμος των αποθανόντων είναι ο άνθρωπος που είδαν λίγο πριν πεθάνουν, ο άνθρωπος με το άσπρο κουστούμι. Πρόκειται, λοιπόν, για έναν ευφυέστατο δολοφόνο ή για ένα φάντασμα; Προφανώς και δεν πρόκειται για φάντασμα, αλλά για άνθρωπο. Ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να νικήσει τον αστυνόμο Μπέκα…. (δεν σας θυμίζει λιγάκι Την Γυναίκα από τον Σέρλοκ Χόλμς;)

Η επόμενη ιστορία του Μπέκα διαδραματίζεται όταν αυτός είναι πια συνταξιούχος. Το καλοκαίρι του Φόβου ξεκινά όταν ένα ζεστό μεσημέρι επισκέπτεται τον αστυνόμο Μπέκα ο γιός ενός αγαπημένου φίλου του. Ο νεαρός ζει στα όρια της παρανομίας (με τα μπούνια έχει πέσει, αλλά τέλος πάντων) κλέβοντας σπίτια μεγαλοαστών. Στην τελευταία του απόπειρα αντί να πέσει πάνω σε κάποιο φύλακα, πέφτει σε ένα γυναικείο πτώμα. Αναστατωμένος φεύγει και καταλήγει στο σπίτι του Μπέκα όπου του εξομολογείται τα παθήματα του. Ο αστυνομικός δεν τον παίρνει και πολύ στα σοβαρά, αλλά αναγκάζεται όταν το πτώμα τελικά βρίσκεται και μάλιστα όχι στο σπίτι. Μπέκας και Μακρής συνεργάζονται και καταφέρνουν να βρουν την λύση σε μια κάπως μπερδεμένη ιστορία.

Σταματάω εδώ γιατί από ότι φαίνεται δεν το γλιτώνουμε το τρίτος μέρος του αφιερώματος. Καλό βράδυ και καλές αναγνώσεις!